Έξω στο δάσος, μέσα στο δρόμο
όπου το φως του ήλιου σ’ αγγίζει
εσύ το βλέπεις και σε μαγεύει
και δεν μπορείς να τ’ αγνοήσεις.
Όλα είναι όμορφα, ωραία
και τα λουλούδια ανθίζουν και μυρίζουν
μα η καρδιά μου με πονάει
μα όχι για πρόβλημα, ουδέ για χτύπημα
αλλά για μια αγάπη που είναι αληθινή
και για μια απόρριψη δεκτή.
Με τον καιρό αυτή η αγάπη, λένε πως
φεύγει, την ξεπερνάς.
Όμως να ξέρεις, μια αγάπη αληθινή
δύσκολα σβήνει και ξεχνιέται σαν ασήμαντη.
Δεν είναι φύσημα μακρύ
ούτε βιβλίο που τ’ αποσύρεις δώθε’ κει.
Είναι κάτι μαγικό, αγαπητό και μυρωδάτο
Είναι κάτι περισσότερο απ’ αυτή
Είναι μια αγάπη αληθινή
που δύσκολα σβήνει στη στιγμή.
Μπροστά στο φως του ήλιου κα να’ σαι
αυτή η αγάπη δεν σβήνει ποτέ
Κι αν νιώσεις την αγάπη αυτή
τότε άφησε στην άκρη τις ντροπές και
πάλεψε γι’ αυτήν
Γιατί αν δεν το κάνεις ποτέ γι’ αυτή
η αγάπη δεν θα είναι ποτέ αληθινή
Αλλά ένα βιβλίο που το πετάς δώθε’ κει
και ένα φύσημα που θα’ ναι μακρύ.
Μην πετάς την αγάπη δώθε εκεί αλλά πάλεψε
γι’ αυτήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου